Ofte stilte spørsmål
Op 1 januari 2012 werd ACD als ras in ontwikkeling ingeschreven in het MDBA-rasregister. Sindsdien heeft de ziekte zich over de hele wereld verspreid: Australië, de VS en Europa, en de prevalentie ervan neemt voortdurend toe. MDBA houdt streng toezicht op fokkers van ACD en registreert uitsluitend nakomelingen van ACD die de opgestelde richtlijnen volgen.
Australian Cobberdog is gedurende vele jaren ontwikkeld met goedgekeurde infusies van b.v. Retriever, Engelse Cocker, Amerikaanse Cocker, Ierse Waterspaniël, Poedel en Waterhond.
Het doel is altijd om het beste humeur, een topgezondheid en een allergievriendelijke vacht naar voren te brengen.
Dit is werk dat tijd kost en we krijgen voortdurend toegang tot nieuwe genetische tests die ons ras kunnen definiëren, waardoor we de fokkerij kunnen ontwikkelen naar een gemeenschappelijke standaard. Eén uitdaging is dat je niet te snel te werk moet gaan. Het is namelijk belangrijk dat gezondheidsuitdagingen serieus worden genomen en je alleen maar verder kweekt op lijnen die ons dichter bij het doel brengen.
Temperament is een belangrijk kenmerk van ACD en de drang om iedereen er hetzelfde uit te laten zien, mag hier niet ten koste van gaan.
In Noorwegen lopen wij voorop en de fokdieren van Kennel Nor v/DHH en onze collega-fokkers behoren tot de beste ter wereld. Door de samenwerking die wij in Scandinavië hebben, hebben wij veel goede lijnen verkregen en is de inteeltgraad zeer laag.
Wanneer het gaat van een ras in ontwikkeling naar een goedgekeurd ras bij de FCI is moeilijk te zeggen, maar het proces is al aan de gang, maar het is ook belangrijk dat dit niet sneller gaat dan dat er in alle stadia goed fokwerk wordt verricht.
Alle honden die in aanmerking komen voor de fokkerij moeten geröntgend zijn op HD/AD, oogscan, genetische tests op bekende ziekten en Mini heeft ook een patellatest. De honden moeten veilig, sociaal, gezond en prettig zijn voordat ze in aanmerking komen voor gebruik in de fokkerij, en dit wordt door elke individuele fokker zorgvuldig beoordeeld.
Honden hebben een taal, en daar moeten we blij mee zijn. Wanneer de hond gromt, probeert hij/zij volwassenen te vertellen dat hij/zij zich niet op zijn gemak of veilig voelt in de situatie. Dan geeft hij je de mogelijkheid om de situatie veilig te stellen
Het feit dat de hond gromt, geeft je de mogelijkheid om ervoor te zorgen dat er niets gevaarlijks gebeurt. Naarmate de hond ouder wordt en ervaring opdoet met wat gevaarlijk is en wat niet, wordt grommen nauwkeuriger. Kinderen zijn vaak eng voor jonge honden, maar uiteindelijk maken ze onderscheid tussen kinderen die reden hebben om bang te zijn en kinderen die niet bang hoeven te zijn. Grommen is een goede vriend en een waarschuwing voor ons volwassenen dat we voorzichtig moeten zijn.
Voor de betreffende families selecteren wij pups op basis van hun ervaring, kinderen en leeftijd, en of het een gezinshond is of dat de hond gebruikt gaat worden voor actieve training.
Je kiest zelf de maat, het geslacht en de kleuren, en wij kiezen degene die volgens ons het beste past op basis van het formulier dat je indient.
Tegenwoordig is het zelden nodig om de oren te epileren, maar als er haar in de oren groeit waardoor er wat meer oorsmeer in de oren ontstaat, moet dit zorgvuldig worden geplukt/uitgezocht en moeten de oren regelmatig worden schoongemaakt en gedroogd.
Sommige dierenartsen hebben begrepen dat je geen haar moet uitkiezen en dit is niet waar, aangezien er een grotere kans is op oorsmeer en schimmel met veel haar in de oren waardoor er meer vocht ontstaat.
Malassezia maakt deel uit van de normale flora in de huid en oren. Soms kan deze gist zich sterk vermenigvuldigen en schimmelinfectieproblemen veroorzaken.
Honden met hangende oren en honden die graag baden en veel vocht in hun oren krijgen, zijn vatbaarder voor oorinfecties. Oren moeten vaak worden gecontroleerd, ze mogen niet ruiken. Droog de oren ook af als de hond buiten is geweest bij regenachtig weer, controleer ook de oren als het erg warm en vochtig is geweest.
Gelukkig is de ZvH geen wijdverbreid probleem voor Cobberdogs
De ontwikkeling van de ZvH bij een hond is te wijten aan een combinatie van erfelijkheid en omgeving. Erfelijkheid drukt uit hoeveel van de totale variatie in een eigenschap te wijten is aan erfelijke factoren. Erfelijkheid is het verschil tussen individuen als gevolg van erfelijkheid; Erfelijkheid is niet hetzelfde als erfelijkheid. De erfelijkheidsgraad van de ZvH varieert enigszins van ras tot ras, en onderzoeken van het National Institute of Health and Welfare laten een gemiddelde erfelijkheidsgraad zien van iets minder dan 30% (variatie van 10-48%). Dit betekent dat ook andere factoren van groot belang zijn voor het ontstaan van het defect. Er wordt echter aangenomen dat een hond de ZvH niet ontwikkelt tenzij er sprake is van een erfelijke aanleg, maar een hond hoeft de ZvH niet te ontwikkelen ondanks het feit dat hij mogelijk genetisch vatbaar is.
HD ontwikkelt zich naarmate de hond groeit. Een hond die de ZvH heeft ontwikkeld, kan in verschillende mate problemen krijgen, maar niet altijd. Of er klinische klachten ontstaan, hangt vooral af van de mate van de ZvH, maar ook in belangrijke mate van de gehele structuur en functie van de hond, d.w.z. of de hond gezond is en correct en efficiënt kan bewegen. Honden met een slechte en ongezonde structuur zullen vaak grotere problemen hebben als ze de ZvH hebben vergeleken met een goed gebouwde hond die gezond en efficiënt kan bewegen. Correct sporten is belangrijk! Een hond met een milde vorm van de ZvH zal doorgaans helemaal geen symptomen vertonen en een volledig normaal leven kunnen leiden.
Er zijn honderden redenen waarom honden jeuken: insectenbeten, nat eczeem, klitten in de vacht, verkeerde voeding, stress, verveling, allergieën, kiespijn, oorpijn, luizen, vlooien, teken, om er maar een paar te noemen.
Dieet/omgeving wordt gezien als de grootste factor die jeuk/vachtproblemen kan veroorzaken.
Als de dierenarts niet weet wat er met de hond aan de hand is, komt het voor dat ze vinden dat hij onderzocht moet worden op allergieën, veel testen, naar Duitsland gestuurd, maar zonder goed antwoord terugkomen, net zo ver, veel armer.
Wat de meeste mensen als antwoord krijgen is een allergie voor huisstofmijt en vlooienspeeksel, en dan moet je eens nadenken over hoe jij je thuis voelt, waar de hond is, heb je veel tapijten, kun je goed luchten etc. .
Zijn er bepaalde eiwitten die honden moeilijk kunnen verteren?
Ja, sommige honden hebben helaas problemen met te veel eiwitten en plantaardige eiwitten, uit graan, tarwe, soja, maïs of andere.
Als de hond niet gewend is aan rauwe botten, kan hij diarree krijgen en dat is niet gevaarlijk. Dat komt doordat rauwe botten rijk zijn aan eiwitten en veel goede mineralen bevatten, waar de hond in geconcentreerde vorm niet aan gewend is, maar niet aan rauwe botten gewend is. Laat ze niet achterwege. Het geven van rauwe botten is gezond voor de hond
Alle puppy's krabben aan hun tanden en zijn gewend om behoorlijk hard te spelen met hun broertjes en zusjes.
Als er kleine kinderen in het gezin zijn, is het goed om de kinderen te leren niet met hun armen te zwaaien en te huilen als de puppy een beetje gretig wordt en niet tegen de puppy te schreeuwen, maar te sterven. Laat kleine kinderen nooit alleen met de puppy, aangezien zowel het kind als de puppy onvoorspelbaar zijn in hun sprongen en stuiteren.
Geslachtskeuze: er zijn plussen en minnen bij beide geslachten, maar als "iedereen" denkt dat meisjes gemakkelijker in de omgang zijn, dan is er een waarheid met aanpassingen...
Dit kan waarschijnlijk het geval zijn voor waakhonden en jachthonden, rassen die zijn gefokt vanwege speciale kenmerken en die oorspronkelijk niet als familiehond zijn gefokt.
Als je bij ons bent geweest, heb je een heleboel jongens ontmoet en dat gebeurt bij geen enkele andere kennel. Meestal houden ze de jongens uit elkaar en ontmoeten ze elkaar nooit.
Bij ons wonen ze samen, eten ze samen en spelen ze vrij samen
de meisjes en jongens zijn uiteraard super aardig, hebben hun eigen persoonlijkheid. sommige zijn heel zacht en voelen zich het beste in de armen van mama/papa en zijn blij met de drie wandelingen per dag, andere zijn actiever en meer bereid om te sporten en zijn leuk om mee te trainen.
Ik vergelijk de viervoeters graag met de tweebenigen, omdat ik geloof dat jongens geduldiger zijn met kinderen, dat ze meer tolereren en geen menstruatie hebben, met bijbehorende hormonale schommelingen. Daarom raad ik jongens met kinderen aan. weinig ervaring met puppy's..
Je haalt een leuk monster in huis en dat eist zijn tol..))
Het kan natuurlijk gebeuren dat je een asociale Cobberdog ontmoet, maar dit komt meestal doordat de hond niet de socialisatie- en omgevingstraining heeft gehad die hij nodig heeft, maar het komt niet vaak voor dat je zo'n hond tegenkomt.
U krijgt van ons een goed uitgangspunt en daarna is het aan u of u een evenwichtige volwassen hond krijgt. Een goede opvoeding, gezond verstand en veel geduld zijn nodig... en ongeacht of je al eerder een hond hebt gehad, alle informatie van ons moet gelezen worden en de cursus aan iedereen met een nieuwe pup in huis aanbevolen worden.
Er zijn veel mensen die hondenlessen geven, dus bel eens naar degenen bij jou in de buurt.
We sturen tijdens het proces veel informatie door en dit is iets waar u vertrouwd mee moet raken om een goed hondenleven te kunnen leiden.
Het is bijna onmogelijk voor een fokker om te begrijpen dat "die-en-die" geen hond had mogen hebben, en we moeten aannemen dat volwassen, gezonde mensen weten hoe ze zich vertrouwd moeten maken met het hondenbezit voordat ze een levend wezen verwerven.
Als u al vroeg problemen ondervindt en het niet "voor elkaar krijgt", helpen wij u als u contact opneemt en bieden wij ook de terugkeer van de hond aan als u water over uw hoofd heeft gekregen, maar dan is het belangrijk dat u dat niet doet wacht niet te lang.. Dat mag de handdoek in de ring gooien, dat accepteren wij.
Het is vaak zo dat de gevestigde hondengemeenschap de neiging heeft te vergeten dat alle honden afstammen van de wolf en dat alle rassen door de mens zijn gemaakt.
Ons fokprogramma is erop gericht goede familiehonden te fokken die sociaal, vrolijk en gemakkelijk te trainen zijn
Je kunt reddingshonden, therapiehonden, bezoekhonden vinden en je kunt ze trainen voor datgene waarvoor je een Australische Cobberdog wilt trainen, omdat ze slim en gemakkelijk te leren zijn.
Vragen beantwoord door
Rita Vedal Wiik
DHH AS en Kennel Nor